mask

Badania magnetyczno-proszkowe (MT)

metalowa konstrukcjaMetoda magnetyczna pozwala na wykrycie najbardziej niebezpiecznych nieciągłości powierzchniowych i podpowierzchniowych:

  • pęknięcia zmęczeniowe, kuźnicze, szlifierskie, hartownicze
  • przyklejenia
  • pęknięcia spawalnicze
  • zawalcowania
  • naderwania
  • zakucia
  • wtrącenia niemetaliczne (pęcherze)

 

Metoda ta polega na magnesowaniu badanego elementu oraz wykrywaniu magnetycznego pola rozproszenia, pojawiającego się w miejscu występowania nieciągłości. Metoda ta ma zastosowanie jedynie względem obiektów wykonanych z materiałów ferromagnetycznych, obrabianych plastycznie, spawanych, obrabianych termicznie (np. poszycia statków, wały, osie, czopy, przekładnie zębate, itp.). W badaniach magnetyczno-proszkowych możliwe jest wykrywanie nieciągłości powierzchniowo otwartych oraz podpowierzchniowych do głębokości ok. 3 mm. W przeciwieństwie do badań penetracyjnych PT badania magnetyczne mogą być wykonywane na obiektach posiadających powłokę malarską, nieprzekraczającą jednak 40 μm (np. konstrukcje z podkładem antykorozyjnym)